Ada seorang cikgu tadika yang tak percaya wujudnya Tuhan.
Dia pun berfikir bagaimana hendak mempengaruhi kanak-kanak di tadika tersebut supaya tak percaya wujudnya Tuhan.
Tiba-tiba, dia mendapat satu akal…
Guru tadika : Anak-anak, nampak tak pen ini?
Murid-murid : Nampak cikgu.
Guru tadika : Pen ada kan?
Murid-murid : Ada cikgu.
Guru tadika : Anak-anak, nampak tak pen ini?
Murid-murid : Nampak cikgu.
Guru tadika : Pen ada kan?
Murid-murid : Ada cikgu.
Kemudian guru tadika tadi memasukkan pen itu ke dalam poket dia dan kemudian bertanya lagi..
Guru tadika : Anak-anak,nampak tak pen?
Murid-murid : tak nampak cikgu.
Guru tadika : pen ada tak?
Murid-murid : tak ada cikgu.
Guru tadika : Anak-anak nampak Tuhan tak?
Murid-murid : tak nampak cikgu.
Guru tadika : Tuhan ada tak?
Murid-murid : tak ada cikgu.
Guru tadika itu sangat gembira kerana tujuannya untuk mempengaruhi kanak-kanak itu berjaya. Tetapi.. dalam kumpulan kanak-kanak itu ada seorang budak yang pintar yang bernama Ailan lalu dia pun mengangkat tangan…
Ailan : Cikgu, boleh saya cakap sesuatu?
Guru tadika : Boleh,mari ke depan.
Ailan : Kawan-kawan nampak cikgu tak?
Murid-murid : nampak.
Ailan : cikgu ada kan?
Murid-murid : ada.
Ailan : Kawan-kawan nampak otak cikgu tak?
Murid-murid : tak nampak.
Ailan : cikgu ada otak tak?
Murid-murid : tak ada.
P/S: jangan fikir kanak-kanak pon tak pandai..sebenar ya otak kanak-kanak akan lebih berkembang jika diransang dengan sesuatu:)
No comments:
Post a Comment